Ik maak heel graag de passende bloemstukken bij het afscheid van jouw dierbare.
Passend én persoonlijk.
Wat bedoel ik hiermee?
Ik kreeg de kans om een bloemstuk te maken voor mijn overleden schoonpapa. Ik stak het vol ‘Vergeet mij nietjes’ en champagnekleurige rozen die we allemaal van hem cadeau hadden gekregen. En iedereen die ooit die rozen van hem cadeau had gekregen herkende ze en sprak me hierover aan. Zelf vind ik het heel belangrijk in de dagen voor het afscheid even op adem te komen en je te kunnen verwarmen aan mooie herinneringen. Dus ga ik graag met jou in gesprek.
En samen gaan we zo op zoek naar een passend, persoonlijk en sprekende combinatie van bloemen, dankbaarheid en herinneringen. Wil je graag een bloemstuk samen met mij maken?
Dat kan! Ik help je graag. Jij komt bij mij of ik kom bij jou, ik zorg voor de nodige materialen en ik sta je bij met raad en daad.
Eerst maak ik graag tijd voor een kennismakingsgesprek. Daarin luister ik graag voor wie je het bloemstuk wil en waarom net die persoon en of je dat bloemstuk graag samen met mij maakt of dat ik het voor jou maak.
En uiteraard welke bloemen of kleuren jou aan die persoon doen denken. Bvb. lievelingskleur, lievelingsbloem… Maken we het bloemstuk samen dan kom ik tot bij jou of jij tot bij mij. Ik zorg voor alle materialen en bloemen.
Uiteraard kan jij er hier of daar persoonlijke elementen aan toevoegen. Misschien wil je wel graag een paar bloemen uit jouw tuin of uit de tuin van je dierbare. Het kan.
Wanneer ik het bloemstuk voor jou maak, dan heb ik altijd graag een foto van de persoon voor wie ik het bloemstuk maak. Dan kan ik me daarop afstemmen. En ofwel breng ik het bloemstuk bij jou thuis of jij komt het bij mij ophalen.
Als je het bloemstuk graag in mijn bijzijn bij de rustplek van je dierbare wil neerzetten en je hebt graag dat ik met je meega, dan kan dat gerust. Voel vooral wat jij hierin graag wil
Van kindsbeen af ging ik al mee met mijn ouders naar het kerkhof om een Chrysant neer te zetten bij de rustplaats van onze dierbaren.Ik voelde toen al aan dat dat iets belangrijk was.
Nu was het pas op het ogenblik dat mijn mama stierf en kort daarop ook haar vriend dat dat gevoel écht landde. Want ik wilde iets van mezelf neerzetten… iets wat de band die ik had en nog steeds met hen heb kleur geeft, in de bloemetjes zet.
En zo werd niet alleen het langsgaan op het kerkhof een ritueel, ook het maken van hun persoonlijke bloemstuk werd dat. Want bij elke bloem die ik in hun bloemstuk plant, plant ik voor mezelf een herinnering, iets waar ik dankbaar voor ben … een intentie of … iets wat ik nog wil zeggen zonder woorden want … bloemen spreken hun eigen taal.
En zo, op die manier gaan herinneringen, gemis en verdriet,Liefde én vooral dankbaarheid vandaag de dag voor mij hand in hand. Door hier met mensen over te praten voelde ik aan dat zoveel mensen hier de behoefte aan hebben … en dat is iets wat ik jou cadeau wil doen, en jij aan jezelf en aan jouw dierbare.